يكي از برنامه هاي بلند مدتي كه در آينده تصميم راسخ و تأكيد فراواني براي انجامش دارم مربوط ميشود به زلف‌هايم!...قضيه اش اين است كه من هميشه علاقه شديدي به اين دارم كه يك بلايي سر زلف‌هايم بياورم و تا حالا هم ابتكارات خاصي را شخصاً روي موهايم پياده كردم،با تيغ با قيچي و حتي با ماشين اصلاح (همان دستگاه هايي كه در آرايشگاه‌هاي مردانه و سربازخانه‌ها احتمالاً،پيدا ميشود) اما بدبختانه رنگشان را هيچ تغييري نتوانسته ام بدهم تا الان...دليلش هم اين است كه رنگهاي انتخابي من براي دختر مجردي كه هنوز خانهء بابايش است قبيح است و زشت،بلكم بي حيايي،براي يك خانم شوهر دار هم حتي...خود شما يك خانم را با زلف‌هاي آبي در خيابان ببيني پيش خودت چه فكري ميكني؟!
دوست دارم يكبار هم كه شده زلف‌هايم را نارنجي كنم،يكبار هم صورتي،يكبار هم آبي لاجوردي،يكبار هم نقره اي،يكبار هم سبز يشمي،يك بار هم تمام اين رنگها با هم،بعد مدل موهاي جودي آبوت ميبافمشان،بعد عينكي با همان رنگ شيشه استعمال ميشود...اووووف،روياي شيرين...حتماً هم اين كار را خواهم كرد،حتماً حتماً حتماً حتماً...شك نداشته باش!
*
